Przygotowania zwierząt do zimy- opowiadanie

     Moi drodzy, temat zwierząt przygotowujących się do zimy pewnie już omówiony, ale zawsze, poniższa

   propozycja, może przydać się w przyszłym roku :) Troszkę zmodyfikowana wersja krótkiego opowiadania

    M. Galicy, pozwoli w łatwy sposób zapoznać się ze zwyczajami zwierząt w przeddzień nadejścia Pani Zimy :)

 

„Pajacyk Fik Myk szuka mieszkania na zimę”

 

 Była jesień, późna jesień. Pewnego razu wyszedłem na podwórko i spotkałem wróbelka. Dlaczego jesteś taki smutny? – zapytałem.

- Większość moich ptasich kolegów odleciała do ciepłych krajów. Ja zostałem, bo lubię zimę, ale robi się coraz chłodniej a ja jeszcze nie znalazłem dla siebie domku. Nie mam gdzie jeść swoich ziarenek. Proszę, pomóż zbudować domek dla mnie! – poprosił wróbelek.

Domek dla ptaszka? Jak mam to zrobić? – zastanawiał się pajacyk.

- Chodź pójdziemy do lasu, pokażę ci mieszkania leśnych zwierząt. Może to Ci pomoże coś wymyślić.

-O spójrz! Tu pod liśćmi znajduje się jeden domek! – zawołał wróbelek.

- Tu chyba musi mieszkać jakiś straszny zwierz – powiedziałem

- Co, ja straszny – odezwał się zaspany zwierz. Dzień dobry jeżyku! - powiedzieli przyjaciele.

- Tak głośno krzyczycie, żeście mnie zbudzili ze snu. Przygotowałem sobie już mieszkanko ,w którym niedługo zasnę i spędzę tu całą zimę.

- A jak Ty sobie to mieszkanie przygotowałeś?- zapytał zaciekawiony Pajacyk.

- Już Ci mówię mój drogi. Wykopałem sobie w ziemi dziurkę, naznosiłem mnóstwo liści do niej, a później jeszcze trochę, żeby powstał kopczyk, zakopałem się w tych liściach, które dają mi dużo ciepła, i oczekuję teraz na nadejście Pani Zimy.  

- Nie chciałbyś mieszkać w takim kopczyku wróbelku? – zapytał pajacyk

- Chyba to nie jest najlepsze miejsce dla ptaszków- odparł wróbelek.

- To my już nie przeszkadzamy, oczekuj sobie  w spokoju Zimowej Pani, do widzenia – zawołali i poszli dalej w las.

-  O zobacz, czyj to domek? – zapytał Fik Myk, i wspiął się na drzewo. Tu nikogo nie ma, ale jest za to pełno orzechów, żołędzi...

- Hola, hola, to mój domek - zawołała wiewiórka, która właśnie przeskoczyła z innego drzewa. Mój domek nazywa się dziupla, tutaj gromadzę pożywienie potrzebne do przeżycia zimy.

- Może w dziupli zamieszkasz wróbelku??

- Dziupla to nie miejsce dla wróbelków, to mieszkanie odpowiednie dla wiewiórki, nie dla ptaka- powiedziała dumnie wiewiórka.

- Masz bardzo ładny domek – zawołał  wróbelek – w takim razie idziemy dalej. Do widzenia !

Przyjaciele ruszyli w dalszą drogę.

- O, jeszcze jeden dom! Ale tutaj lepiej nie podchodzić. W tej gawrze całą zimę śpi niedźwiedź. Pewnie już szykuje się do snu, lepiej mu nie przeszkadzać, bo może być bardzo zły – powiedział rozważnie wróbelek. – I co ja biedny teraz pocznę? Żadne mieszkanie w lesie nie jest dla mnie odpowiednie.

- Nie martw, się wróbelku. Ta wycieczka nasunęła mi pewien pomysł. Już wiem jak będzie wyglądał domek dla ciebie ! – zawołał radośnie Pajacyk. – Jutro, z samego rana zabiorę się do pracy!

Następnego dnia pajacyk pracował nieprzerwanie, aż wreszcie zawołał wróbelka i pokazał mu śliczny karmnik.

-To dla ciebie! – powiedział Fik Myk i nasypał do karmnika garść ziaren. -Przez całą zimę będę pamiętał, żeby w twoim domku nigdy nie zabrakło pożywienia.

- Fik Myku, ten domek jest piękny! Teraz będę miał już gdzie się schować przed chłodnym wiatrem, deszczem czy śniegiem, a także gdzie jeść posiłki. Dziękuję pajacyku, dziękuję Ci z całego mego serduszka- powiedział wzruszony wróbelek.