Wiersz o powrotach ptaków z ciepłych krajów - Poezja z przymróżeniem oka

Jutro będziemy rozmawiać o powrotach ptaków z ciepłych krajów. 

Przekopałam caaały internet, ale nie znalazłam żadnego utworu, w którym występowałyby ptaki, 

o których chciałabym wspomnieć. 

Dlatego specjalnie na tę okazję ułożyłam własny wierszyk. 

"Ptasie perypetie" Agata Bober

W ciepłych krajach afrykańskich, gdzie na zimę odlecieli,

Trzech przyjaciół się spotkało, by pomówić o niedzieli.

Pierwszy zaczął Pan Skowronek, co ze swego śpiewu słynął:

-Lećmy szybko wnet do Polski, bo nam dni wiosenne miną!

Wszak wiadomo nie od dzisiaj, że mym wielkim jest zadaniem

Wszem i wobec wyśpiewywać, Pani Wiosny powitanie.

- Ty mój drogi wciąż o pracy- wtrącił się czerwononogi.

Chciałbym jeszcze móc odpocząć, bo do Polski kawał drogi!

A poza tym, tam na miejscu, czeka mnie roboty szmat,

Gniazdo muszę znów zbudować, małym pomóc przyjść na świat.

-Wiem, co mówisz mój kolego- przemówiła wnet jaskółka.

Pracy w Polsce mam bez liku, bom nie jest jak ta kukułka

Co podrzuca innym dzieci, żeby później leniuchować.

Na najlepsze ptaki w Polsce, muszę dzieci swe wychować.

Wtem sfrunęła Pani Sójka,  z listem w swoim małym dzióbku.

- Proszę czytać, bo znalazłam list ten w kwiatach, w mym ogródku.

Wziął list Bocian w skrzydła swoje i zaczyna czytać:

„Przylatujcie wy leniuchy, wiosnę trzeba witać!

Środek marca, a Was nie ma, zaraz będzie wielka draka,

Bo na niebie wciąż nie widać, powracającego ptaka!

Wiec pakujcie swe manatki i w daleką podróż sio!

P.S To ja, Wasz przyjaciel drogi, Pan Wróbelek Pio.”

Nie czekając ani chwili, w wielkim pędzie spakowane,

Wyruszyły w długą podróż, ptaki nieco skołowane.

Bo nie wiedzą co ich, czeka, gdy do Polski zawitają,

Strachu pełne swe kuperki, biedne ptaszki teraz mają!